پرسان
ثبت نام
راهنما
دانلود اپلیکیشن
فارسی ششم -
بازگشت
محیا نصیری پور
فارسی ششم
.
انشا از زبان یک درخت معرکه میدم ❤❤
جواب ها
جواب معرکه
فاطمه نیکومنش
فارسی ششم
ابتدا یک دانه بودم، مردی مهربان من را داخل زمین گذاشت، باران آمد، مرا سیراب کرد و خورشید با گرمای دستان مهربانش هر روز من را نوازش می کرد. یک روز احساس کردم دلم می خواهد از خاک بیرون بیایم، فصل بهار رسیده بود و من هم جزئی از زیبایی های آن فصل شدم. سرم را بیرون آوردم و اولین نسیم خنک بهاری با شادی به من خیر مقدم گفت! آن مرد مهربان هم به خوبی از من مراقبت می کرد، هر چند روز به من آب می داد و علف های دور و بر من را از سر راهم برمی داشت. شادی فصل بهار آن قدر به من انرژی داد که تا چشم به هم زدم دیدم چقدر بزرگ شده ام. من یک نهال شاداب و زیبا بودم و همیشه با خودم فکر می کردم آیا همه آدم ها مانند آن مرد مهربان، خوب هستند؟ حالا که چند سال از آن روز می گذرد و آن دانه ضعیف به درخت تنومند با برگ های انبوه و شاخه های فراوان تبدیل شده انسان ها را بهتر شناخته ام! من در تابستان شاخ و برگ هایم را همچون چتری بر سر انسان ها باز می کنم تا نور و گرمای خورشید آن ها را آزار ندهد، انسان ها از میوه های خوشمزه من می خورند و در کنار من به تفریح و استراحت می پردازند. اما همین آدم ها بسیاری اوقات من را اذیت می کنند، آن ها از شاخه های من آویزان می شوند و برای چیدن چند میوه بازوانم را می شکنند. گاهی در کنار سایه من آتش روشن می کنند و با بی توجهی باعث سوختن تنه و شاخه هایم می شوند و بعضی از بچه ها با چاقو به جانم می افتند و با حک کردن روی تنه های من، مرا زخمی می کنند. آدم های بزرگ تر گاهی شبانه و پنهانی به من و دوستانم حمله می کنند. آن ها تاکنون بسیاری از دوستانم را تکه تکه کرده و چوب های آن ها را به کارخانه ها برده اند. با وجود همه این ها، من هنوز هم به وظیفه ام در مقابل انسان ها توجه می کنم، به آن ها خنکی و سرسبزی و میوه های خوشمزه می دهم و آن ها در عوض چه می کنند؟ امیدوارم انسان ها نیز کمی به فکر ما درختان باشند زیرا حضور درختان برای سلامتی و زندگی خود انسان ها نیز فایده های زیادی دارد.
سوالات مشابه
لیست سوالات مشابه
